Vandaag (dinsdag 23/10) zijn we op de helft van onze reis! Raar idee, we hebben nog net zoveel tijd te gaan als dat we al hebben gehad. Maar het voelt als minder, na deze week nog maar drie weekjes stage, dan nog een weekje op een andere school stagelopen en nog een weekje vakantie! De tijd vliegt.

Niet alleen de tijd vliegt, ook wij vliegen! Afgelopen weekend zijn we wezen vliegen in een sportvliegtuigje van de verloofde van ons overbuurmeisje. Zaterdag was de eerste helft van de groep geweest en zondag ben ik gegaan met de andere helft van de groep. Er passen maar drie mensen naast de piloot in zo’n vliegtuigje dus moesten we ons een beetje opsplitsen. Jaap en ik zijn expres niet bij elkaar gegaan, want stel dat het vliegtuig neerstort… dan hebben onze ouders in ieder geval nog wel één kind (haha). Maar gelukkig zijn we weer veilig geland en hebben we genoten van een prachtig vliegreisje! We hingen een dik kwartier tussen hemel en aarde en konden heel Paramaribo van de bovenkant zien. Omdat we al aardig veel de stad in zijn geweest, konden we best veel dingen herkennen. Van boven zagen we de Palmentuin, de brug over de Surinamerivier en we zagen de mall. Van bovenaf konden we zelfs de M van McDonalds herkennen! Uiteraard zagen we nog meer, het was prachtig.

De eerste groep had nogal onstuimig weer gehad, veel wind, waardoor er veel soort turbulentie was en veel van de groep waren misselijk eruit gekomen. Gelukkig was dat de tweede dag beter en had bij ons niemand last van misselijkheid! Een hele opluchting voor Hanneke… :-)

Deze week zijn we weer naar stage gegaan. Marlinda, Marleen en Maureen zijn naar het binnenland vertrokken op maandagochtend, wat betekent dat Jaap en ik nog maar met z`n tweeën naar de stageschool hoeven en dat wij nog maar met vier mensen in één huis wonen in plaats van met zes (Marlinda en Marleen woonden bij ons). Dat wordt even wennen de komende vier weken! Minder eten koken en minder boodschappen doen, en uiteraard minder gezelligheid.

De stage is weer wennen. Ik ben weer naar dezelfde groep gegaan, klas één (groep drie). Ik ben daar gebleven omdat groep drie toch echt wel iets voor mij is en ik begon de kinderen net te leren kennen. Ik wil er nu zelf voor zorgen dat ik meer voldoening haal uit stage door vier zwakke kinderen af en toe uit de klas te halen om ze extra te begeleiden. En misschien ook wel iets vaker dan af en toe… Deze vier kinderen spreken thuis allemaal een andere taal en kunnen slecht Nederlands, daardoor pikken ze de lessen van de juf niet snel op. Ik hoop met ze pre- en reteaching te doen, zodat ze nog een kans hebben om over te gaan naar klas twee.

Ook steek ik mijn energie in Jaïr, het jongetje waarmee ik ook al twee keer op de foto sta op mijn blog. Jaïr is een super super super schattig jongetje, maar een beetje apart. Hij voert de hele dag niks uit en de juffen zijn dat al zo gewend dat ze hem ook geen werk meer geven. Hij krijgt geen schriften of potloden, dus hij ligt de hele dag op z`n tafel niks te doen. Hij wordt snel boos en loopt dan het lokaal uit. De juffen hebben de hoop opgegeven met hem (omdat hij vorig jaar ook al zo deed en zijn broer ook), maar ik heb veel geduld en wil dat inzetten voor Jaïr. Ik begin al langzaamaan vriendjes met hem te worden…

We hebben heel onregelmatig en slecht internet, dus ik ben benieuwd wanneer ik deze blog online kan zetten. Ik verdoe mijn tijd nu vaak met het doen van Freecell, daar heb je tenminste geen internet voor nodig. Ook heb vandaag voor de 346457^e keer in mijn leven the Notebook gekeken.

En oja, iemand nog ideeën voor een lessenserie over Nederland in groep drie??

Liefs Hanneke