Afgelopen zaterdag was dag vijftig. Die dag was er een dienst in onze kerk, speciaal voor jongeren en Jaap, Jeffrey en Ilse hadden meegeholpen invulling te geven aan de dienst. Ze hadden een paar van ons gevraagd om te zingen tijdens de dienst, dus zaterdagavond eindelijk weer eens lekker gezongen! Genieten.

Zondag was een gewone dag als alle andere zondagen en maandag moest ik invallen in groep twee. Ik had in de planning om mijn lessenserie over Nederland te geven deze week, elke dag één les, maar de les van maandag verviel dus al omdat ik in groep twee moest staan. Wat een dag. Wát een drukke kinderen en wat is het overduidelijk dat ze doorhebben dat ik een echte bakra (blanke) ben. Ze accepteren het gezag niet zo snel. Hard werken en veel improviseren, maar wel weer een hele ervaring.

Dinsdag begon ik dan met mijn lessenserie. In mijn klas staat een nieuwe leerkracht, een juf die net is afgestudeerd. Zij deed de hele dag haar lessen en ik mocht aan het einde van de dag de eerste les van mijn Nederlandse lessenserie geven. Ik vertel elke dag een verhaal over een jongetje dat naar Nederland reist en daar van alles ziet. Elke dag vertel ik verder, de eerste dag is het lente, dan zomer, herfst en winter en zo laat ik alles een beetje aan bod komen. De eerste dag, dinsdag dus, had ik mijn laptop meegenomen en liet een aantal plaatjes zien. De kinderen wisten niet wat ze zagen en zaten allemaal voor de laptop gedrongen! Vooral de trein en de flat waren erg indrukwekkend voor de kinderen (“Allemaal huizen op elkaar?? Daar wonen veel mensen in!”). De dropjes vielen niet bij alle kinderen goed, ik heb er vijf van de veertien teruggekregen en een meisje noemde het dropje ‘bitter’. Haha!

Woensdag vervolgde ik mijn lessenserie. Woensdag ben ik begonnen met de Lente en ben ik met de kinderen tulpen gaan vouwen. Leuk hoor, alleen noemen de kinderen het steeds een roos. De juf vond dat ik het verhaal heel enthousiast vertelde, maar als ze het onderdeel ‘tulpen vouwen’ had beoordeeld, had ze het niet zo goed beoordeeld, zei ze. Dit omdat zij hier heel anders tulpen vouwen. Hoe productgericht is dat. Ik zei: “Maar je hebt hier toch helemaal geen tulpen?” De juffrouw antwoordde: “Nee, maar je hebt wel van die waterlelies, die lijken erop.” Oké.

Donderdag ging het over de zomer. De kinderen blijven verbaasd over de mooie plaatjes die ik laat zien, inmiddels op mijn telefoon omdat die laptop toch niet zo goed werkte (“Ik kan het niet zien!”). Ze zijn erg geboeid en kunnen niet wachten tot ik het verhaal verder vertel. Toch apart, zo buiten hun leefwereld en toch zo enthousiast. Ik word er ook enthousiast van! Vandaag had ik een kleurplaat van een strand uitgedeeld en er even over gepraat. Daarna mochten ze hem inkleuren. De eerste vraag: “Juf, mogen we zelf weten welke kleuren?” Haha! Zou de juf dan normaal zeggen: “Kleur de golven blauw. Leg je potlood neer. Iedereen klaar? Kleur het shirtje van het eerste meisje rood. Leg je potlood neer. Iedereen klaar?” Ik weet het niet. Het zou me niets verbazen.

Ook grappig en opvallend is dan dat de kinderen op de kleurplaat bruin worden ingekleurd. Natuurlijk!

Ben benieuwd hoe morgen mijn les over de herfst zal gaan, en dan ein-de-lijk mogen de kinderen werken over de winter. Ze denken namelijk alleen maar aan sneeuw als ze aan Nederland denken.

Vandaag was ik ook mn brood vergeten (tweede keer deze week), maar dat was niet erg, want één van de juffen trakteerde, dus ik kon om tien uur ’s ochtends wel rijst eten. Haha!

Overmorgen over drie weekjes gaan we alweer naar huis en over twee weekjes heb ik nog een weekje vakantie! Je wilt niet weten wat we dan gaan doen… :-)

Liefs Hanneke