Het is weer zondag, en zondag is bij ons nogal een hangdag en daarom heb ik alle tijd om verslag te doen van het afgelopen weekend.

Vrijdag was een vrije dag hier in Suriname, dit keer de dag van de moslims. Dus heel Suriname is dan vrij, en de christenen besluiten om een lekker dagje uit te plannen. Wij gingen dus met onze kerk naar Overbridge, een strand hier in Suriname. Het ligt niet aan de zee maar aan de Suriname Rivier, maar er is wel eb en vloed omdat de rivier wel aan de zee grenst. We moesten om 7.30 uur bij de kerk staan, om in de bussen te stappen en na een uur rijden in de rivier te plonzen. Wij als Nederlands waren stipt half acht bij de bussen en één van de zusters wees ons in welke bus we moesten zitten. “Jullie mogen wel vast gaan zitten, hoor,” zei ze. Dus wij zaten om 7.38 allemaal braaf achterin de bus te wachten tot de rest van de gemeente ook in de bus zou stappen. Maar we hadden even niet zoveel rekening gehouden met de Surinaamse tijd en mentaliteit, de meeste gemeenteleden kwamen namelijk véél later dan half acht, terwijl hij daar in de bus zaten te stikken van de hitte. Gelukkig stond er wel Duitse Frans Bauer aan in de bus. Na een hele lange warme poos wachten zagen we de laatste gemeenteleden heel langzaam aan komen met dikke tassen en strandoutfits, en toen ik op de klok keek, was het 8:25 uur. Iedereen stapte in en we reden weg. Hèhè, nog een blik op de klok: 8:33 uur vertrek vanaf de kerk. Letterlijk drie seconden later (blik op de klok: 8:33 uur) stopten we, terwijl we nog óp het terrein waren, om te bidden. Uiteraard werd er gebeden voor een fijne dag en een veilige reis.

Na het gebed gingen we eigenlijk, nog een blik op de klok: 8:35 uur. In onze nopjes reden we verder, benieuwd naar Overbridge en de dag die komen ging. Plotseling stopten we wéér en ik wierp opnieuw een blik op de klok: 8:36 uur. Stopten we dus bij een supermarkt en alle Surinamers stapten uit de bus om nog eten en lekkers te halen voor de dag en voor onderweg. Ik wist niet wat ik zag. Dit sloeg echt alles.

Gelukkig was het verder een lekkere dag en zijn we allemaal heel erg verbrand! Op het moment dat ik dit type is het dus zondag en mn schouders, buik en hals doen nog steeds zeer omdat ze zo rood zijn. Beetje dom dus…

Zaterdag, gisteren, was het weer tijd voor de (twee-)wekelijkse boodschappen bij een grote Nederlandse supermarkt en we hebben al ons geld uitgegeven aan snoep en andere lekkere westerse producten. Daarna hebben voor tour-operator gespeeld. Tripjes hier in de buurt zijn behoorlijk prijzig dus wij besloten gewoon een auto te huren en met z`n tienen neer te ploffen op een mooi plekje en lekker te picknicken. Ik denk dat we nog even moet oefenen voordat we echt touroperators kunnen zijn, want na een dik uur rijden hadden we allemaal een zere rug en/of kont doordat we met z`n tienen in één busje waren gepropt (behalve Jaap, hij reed, hij was de enige met veel ruimte). Omdat we geen mooi plekje konden vinden en welk honger hadden, besloten we ons kleedje maar gewoon ergens neer te leggen en onze broodjes op te eten. Het was inmiddels half vier, en om ongeveer vier uur moesten we weer weg omdat we de bioscoopfilm van half zes wilden halen. Een geslaagd tripje van een half uur in Niemandsland tussen de brandstapels en loslopende geiten! Gelukkig hadden we heerlijke broodjes, verse watermeloen én verse ananas!

De film van half zes hadden we dik gehaald en we konden even lekker westers genieten de film Pitch Perfect. Erg leuke film en ook érg lekkere pizza na de film bij de Pizzahut! De pizza was zo goed dat als je één van de slices uit de pizza pakte, de kaas er net zo uit zag als op plaatjes. We probeerden er een foto van te maken, maar dat was moeilijker dan we dachten en ik had honger dus ik ging toch maar eten.

Al met al was dit een heerlijk weekend, lekker genoten en deze zondag kan ik heerlijk niks doen.

Mamma, gefeliciteerd met je verjaardag!

(ps: jullie lezen het pas op dinsdag, want op maandagavond laat doet ons internet het pas weer xxx)